Μια ήττα έχει πολλές αναγνώσεις

Γράφει ο Αλέξης Σαββόπουλος

Ένας ποδοσφαιρικός αγώνας καθορίζεται από διάφορους παράγοντες. Τη δική σου απόδοση, φυσικά αυτή του αντιπάλου, τον διαιτητή, τις καιρικές συνθήκες ενδεχομένως, ειδικά εφόσον αυτές είναι κακές, την τύχη, τα λάθη. Σε κάποια ματς θα μετρήσει κάτι από τα παραπάνω λίγο περισσότερο ή λιγότερο. Τι από όλα συνέβη στη Λαμία και ο Άρης έχασε με συνέπεια να πέσει στην 3η θέση και να βρίσκεται πάλι να κυνηγάει, προσθέτοντας παραπάνω άγχος από αυτό που ούτως ή άλλως πηγάζει από την υποχρέωση της ομάδας να βγει;

Ας τα πάρουμε ένα-ένα. Η δική του απόδοση. Για μια ώρα επιεικώς μέτρια για ματς τέτοιας βαθμολογικής σημασίας. Ομάδα άτολμη, περιορισμένη κατ΄ επιλογή στο μισό γήπεδο με εμφανή αδυναμία να κρατήσει μπάλα και να δημιουργήσει. Δεν είναι τυχαίο ότι σε ολόκληρο 45λεπτο δεν έκανε καμία καθαρή ευκαιρία. Η απουσία του Τάτου και η απόφαση να μείνει στον πάγκο ο έτερος οργανωτής Πίτου Γκαρσία, προφανώς επειδή τα έδωσε όλα στο Καραϊσκάκη την περασμένη Πέμπτη και δεν είναι ακόμη 100% έτοιμος, οδήγησαν την τεχνική ηγεσία στη λογική, του να περιμένει τον αντίπαλο και να χτυπήσει στην κόντρα.

Η αλήθεια είναι ότι ο Άρης δεν απειλήθηκε, πέρα από δυο σουτ. Ήταν εμφανές ότι στόχευε πρωτίστως στην ισοπαλία με την προοπτική είτε αν του δινόταν η ευκαιρία μέσα στο ματς ή προς το τέλος, να ανοίξει το παιχνίδι. Τα πλάνα ανατράπηκαν στο 60΄ με το γκολ των γηπεδούχων. Ο Άρης αναγκάστηκε να αναλάβει πρωτοβουλία, να πάρει μέτρα, βοήθησε ο Πίτου αρκετά, όπως και ο Τζανακάκης από τα δεξιά, μπήκε και ένας δεύτερος φορ. Είχε 2-3 καλές ευκαιρίες, δεν του δόθηκαν τα δυο πέναλτι όπως αναφέραμε και φυσικά έχασε το τρίτο στις καθυστερήσεις. Ήδη όμως είχε χαθεί πολύτιμος χρόνος…

Τι έκανε ο αντίπαλος. Τίποτα το εξωπραγματικό. Πήρε το χώρο που του έδωσε ο Άρης, εκμεταλλεύτηκε μια στιγμή αδράνειας, πετυχαίνοντας το γκολ και με τη βοήθεια της τύχης και του… Καλογερόπουλου πήρε το τρίποντο. Τόσο απλά.

Κεφάλαιο διαιτητής. Με μια φράση, καθόρισε το αποτέλεσμα. Αρνήθηκε δυο πεντακάθαρα πέναλτι στον Άρη, έδωσε ένα τρίτο γιατί δεν μπορούσε διαφορετικά, ήταν εριστικός σε όλο το ματς προς τους παίκτες του Άρη και γενικά έβαλε το χεράκι του ώστε οι γηπεδούχοι να φτάσουν στη νίκη. Το πιο ανησυχητικό όμως ήταν το μήνυμα που έστειλε από την πρωτεύουσα της Φθιώτιδας στον Άρη. Μήνυμα που οφείλει η διοίκηση να αποκωδικοποιήσει και να λάβει πολύ σοβαρά υπόψη.

Για να μην πω ότι θα έπρεπε ήδη να έχει μεριμνήσει. Ο Άρης είναι φανερό πλέον ότι βρίσκεται στη μέση των διασταυρούμενων πυρών γύρω από την περίφημη εξυγίανση και μέχρι στιγμής τον.. . παίρνουν τα σκάγια. Μοιάζει ανυπεράσπιστος και απροστάτευτος τη στιγμή που η μάχη μαίνεται. Χρειάζεται δυναμική αντίδραση σε όλα τα μέτωπα και επίπεδα. Δεν γίνεται, για παράδειγμα, η ομάδα να δίνει ένα τόσο σημαντικό παιχνίδι στη Λαμία και επειδή λείπει ο Καρυπίδης στις ΗΠΑ (και καλά κάνει ο άνθρωπος εφόσον έχει δουλειές), ο Άρης να μην εκπροσωπείται από κανέναν. Δεν μπορεί και αυτό το ρόλο να τον παίζει ο προπονητής. Ακόμη και αυτό το 50-50 που επικαλέστηκε ο Θόδωρος Καρυπίδης στη χθεσινή του δήλωση, φαίνεται ότι για τον Άρη δεν ισχύει.

Η ήττα στη Λαμία δημιουργεί στην ομάδα συνθήκες μεγάλης πίεσης η οποία μπορεί να εκτονωθεί μόνο αν η ομάδα του Αναστόπουλου κάνει ένα 3Χ3 στις εκτός έδρας αναμετρήσεις με Απόλλωνα, Αγροτικό και Σπάρτη. Δεν του αφήνει επίσης πολλά περιθώρια για… γκέλα αφού πλέον κυνηγάει και οφείλει να κερδίζει πρώτα ο ίδιος για να μπορεί να εκμεταλλευτεί τυχόν στραβοπάτημα των άλλων.

Υ.Γ Συγχαρητήρια στην ΚΑΕ για τον ορισμό του Παλέ ως έδρα του τελικού αλλά αυτό το… κάτι σαν μπάσκετ που έπαιξε ο Άρης στην Πυλαία δεν χωνεύεται εύκολα, ειδικά όταν χάνεις από ένα τέτοιο αντίπαλο.